Przelot do Bogoty przez jeden z europejskich portów lotniczych. Przylot do stolicy Kolumbii – 10 milionowej Bogoty.

Bogota położona jest na wysokości 2 600 m n.p.m. w centralnej części kraju. Jej strategiczna lokalizacja na środkowym paśmie kordyliery Andów (Cordillera Central de los Andes), w rolniczym regionie Cundinamarca i w pobliżu sawanny (Llanos Orientales) sprawia, że uważana jest za jeden z najlepiej rozwiniętych ośrodków miejskich w Ameryce Południowej.

Transfer (ok. 30 minut) do centrum miasta i wjazd kolejką linową na Wzgórze Monserrate położone na wysokości 3150 m n.p.m., z którego roztacza się niezapomniany widok na Bogotę. Monserrate znane jest również z klasztoru i kaplicy czarnej Madonny – „La Morenita” i ołtarza Chrystusa Upadającego pod Krzyżem – miejsca pielgrzymowania Kolumbijczyków. W ramach przywitania wypijemy aromatyczny i rozgrzewający napój canelazo, który przygotowywany jest tradycyjnie na bazie anyżowej wódki aguradiente lub brandy, z dodatkiem nierafinowanego cukru panela, oraz goździków i cynamonu.

Następnie transfer do hotelu w eleganckiej, północnej części Bogoty i zakwaterowanie. Transfer na wzgórze Monserrate na kolację. Powrót do hotelu na nocleg.

Po śniadaniu (w hotelu lub w formie breakfast box-ów) transfer na lotnisko w Bogocie.
Lot awionetką do miasteczka La Macarena położonego na kolumbijskiej sawannie.

Lądowanie samolotu odbywa się na rustykalnym, sawannowym pasie lotniska, a wypakowywanie walizek i plecaków na wóz konny to pierwszy sympatyczny obrazek na miejscu. Rejestr pasażerów i przejście do hotelu w centrum miasta. Następnie – obiad w lokalnej restauracji i przejście do portu w La Macarena, skąd przekroczymy rzekę Guayabero motorówką, po czym rozpoczniemy spacer do jednej z atrakcji regionu (Caño Cristalitos, El Mirador, Bajo Lozada o Caño Piedra (w zależności od uzyskanego pozwolenia)).

Park Narodowy Serranía de La Macarena i przepływająca przez niego rzeka Caño Cristales to aktualnie największa atrakcja przyrodnicza Kolumbii. O Caño Cristales, czyli stosunkowo niewielkiej jak na warunki południowoamerykańskie rzece, mającej około 100 km długości i zaledwie 20 m szerokości, usłyszeć można od niedawna. Jeszcze kilka lat temu było to miejsce zupełnie niedostępne. Na tych terenach toczyła się wojna domowa, ulicami miasteczka – La Macarena spacerowała partyzantka FARC, na wzgórzu nad rzeką stała obok małego baraku antena, skąd nadawało na cały otaczający region partyzanckie radio „La voz de la resistencia”, zagłuszając jakiekolwiek inne fale. Mieszkańcy regionu uprawiali kokę, bo tylko to się opłacało i sprzedawali ją guerrilli. Ile wyprodukowali – tyle kupowano, a pieniędzy nie brakowało. Regularne wojsko obawiało się zbliżać do tych obszarów, które ze względu na ukształtowanie terenu trudne były do ataku. Caño Cristales leży bowiem w górach, porośniętych puszczą, a otoczone jest sawanną. Mieszkańcy udawali się od czasu do czasu nad magiczną rzekę, organizując tradycyjne „spacery z garnkiem”. Nigdy jednak nie myśleli, że to, co dla nich było zwykłą rzeką, którą znali od zawsze, dla innych może być cudem natury, określanym przez tych którzy mieli szczęście ją zobaczyć jako „rzeka, która uciekła z raju”, „najpiękniejsza rzeka na świecie”, „rzeka o pięciu kolorach” lub „rozpuszczona tęcza”.
Dziś po guerilli nie ma śladu. Ulice miasteczka patrolują kolumbijscy żołnierze, flirtując pod sklepami z urodziwymi mieszkankami i popijając gorącą kawę. La Macarena jest miejscem bezpiecznym, mimo iż na górce za miasteczkiem dalej stoi ten sam partyzancki barak, skąd jeszcze kilka lat temu nadawano propagandowe audycje.
Góry Serranía de la Macarena, w jakich płynie rzeka, uznawane są za najstarszą skałę na świecie, która liczy sobie 1 200 milionów lat i należy do tzw. Escudo Guyanés, stanowiącego przedłużenie ciągnące się od Wenezueli przez Gujanę i Brazylię. Skaliste dno rzeki porośnięte jest natomiast podwodną rośliną o nazwie Macarenia clavigera, która nie pojawia się w żadnym innym miejscu na świecie. Roślina ta pod wpływem słońca przybiera ostro czerwony kolor, który kontrastuje z czarną skałą mającą formę głębokich studni, które są bardzo niebezpieczne ze względu na silne wiry, jakie w nich występują. Dodatkowo niektóre fragmenty rzeki pokryte są delikatnym piaskiem, odbijającym dno rzeki na żółto. Jeśli dodać do tego błękit bezchmurnego nieba i otaczającą zieleń, otrzymujemy pięć kolorów. Kąpanie dozwolone jest tylko w ściśle określonych miejscach, przy niewielkich wodospadach i naturalnych basenikach, które utworzyła sama rzeka. Dbając o czystość rzeki, nie należy używać środka na komary ani kremu z filtrem chroniącego przed słońcem, wchodząc do wody. Lepiej założyć długie spodnie i długi rękaw, gdyż słońce mocno grzeje.

Powrót do miasteczka w godzinach popołudniowych. Krótki odpoczynek i przejście na lokalną fiestę, gdzie przy tradycyjnej muzyce spróbujemy mięsa wołowego pieczonego na żerdziach z juką (gotowanym maniokiem) i ziemniakami, tak jak robią to kolumbijscy kowboje na sawannie w tym regionie kraju.

*Opisy są jedynie orientacyjne, ponieważ trasa trekkingu w Caño Cristales jest ustalana przez dyrekcję parku codziennie w zależności od ilości grup turystycznych, które tego konkretnego dnia udają się nad rzekę.

Wcześnie rano, po śniadaniu, udamy się do portu w La Macarena i stamtąd przekroczymy rzekę Guayabero motorówką, po czym rozpoczniemy około godzinny spacer do rzeki Caño Cristales (najpierw przejeżdżając 7 km po sawannie samochodami 4×4 i dalej, od wrót Parku Narodowego już pieszo). Tego dnia poznamy wodospady, naturalne baseny rzeki i jej najpiękniejsze odcinki porośnięte czerwoną rośliną Macarenia clavigera, która w miejscach, gdzie świeci słońce jest czerwono – różowa, zaś w cieniu pozostaje soczyście zielona.

Tradycyjny lunch zawinięty w liście banana zjemy nad samym brzegiem rzeki w formie kolumbijskiego pikniku. W godzinach popołudniowych powrót do La Macarena i odpoczynek. Następnie kolacja i nocleg.

*Opisy są jedynie orientacyjne, ponieważ trasa trekkingu w Caño Cristales jest ustalana przez dyrekcję parku codziennie w zależności od ilości grup turystycznych, które tego konkretnego dnia udają się nad rzekę.

Powrót awionetką do Bogoty. Następnie transfer do centrum miasta i spacer po Starówce – La Candelarii, miejscu narodzin Bogoty. W programie: Chorro de Quevedo, czyli wzgórze kacyka Muisca – pierwotnego wodza tych terenów i spacer po malowniczych uliczkach Candelarii z jej charakterystyczną, niską, kolorową zabudową, romantycznymi patiami i tajemniczymi postaciami na dachach i balkonach. Następnie przejdziemy na centralny plac miasta – Plaza de Bolívar z budynkiem Parlamentu, Pałacem Prezydenckim, Sądem Najwyższym, Ratuszem i przepiękną Katedrą.

W trakcie zwiedzania zajrzymy do najstarszej kawiarenki Bogoty – „Fałszywe drzwi” (Puerta falsa), która działa od 1816 r. Słynie ona z bogotańskich słodkości i „tamales”, podobnych do polskich gołąbków. Mówi się w Bogocie, że w „Fałszywych drzwiach” bywała ukochana Simona Boliwara – Manuelita Saenz i że on sam pijał tam gorącą czekoladę.

W godzinach wieczorny transfer do hotelu i zakwaterowanie. Kolację zjemy w kultowej klubo-restauracji Andrés D.C. należącej do znanego na całym kontynencie chefa kuchni Andresa Jaramillo. Po kolacji szalona zabawa w rytm latynoskich dźwięków.

Wczesne śniadanie w hotelu, a następnie transfer na lotnisko i przelot do Regionu Kawy.

Po wylądowaniu w Pereirze udamy się na plantację kawy w Alcalá (ok. 1 h 10 m). Po drodze na szczególną uwagę zasłużą domy w tym regionie, będące dawnymi hacjendami właścicieli kawowych plantacji, ustawione są na wysokich palach a ich nieodzownym elementem są otaczające budynek balkony, zwane „corredores”. Na balkonach, między doniczkami, zawieszone są kolorowe hamaki. Ściany domów pomalowane są na intensywne kolory, co na tle krzewów kawowych wygląda bardzo soczyście. Rozgrzane powietrze przesycone jest tutaj zapachem kawy.

Wyjście na plantacje, gdzie poznamy proces przetwarzania tego produktu – od zasadzanego w wysokich Andach ziarenka, po filiżankę aromatycznego, czarnego napoju.
Po tym doświadczeniu, dla odważnych proponujemy lot na zipline’nie (przejazd na naciągniętych stalowych linach) nad plantacjami kawy, lasem bambusowym („bosque de guadua”) i tropikalnymi helikoniami. Obejmuje on 2 000 metrów i podzielony jest na siedem odcinków różnej długości, od 100 do 400 metrów i wysokości od 40 do 80 metrów, pod różnym kątem, co powoduje, że szybkość takiego lotu dochodzić może i do 75 km/godzinę. Dodatkową atrakcją lotów jest fakt, że przemieszczamy się po trzech departamentach Kolumbii: Valle del Cauca, Quindío i Risaralda.

W ogrodach kawowej hacjendy zjemy tradycyjny lunch, czyli bandeja paisa (w dokładnym tłumaczeniu „taca z Regionu Kawy”). Jest to charakterystyczne danie dla całego regionu, w którym w związku z ciężką pracą przy zbiorach kawy, rolnicy potrzebują pożywienia wysoce kalorycznego. W skład tej węglowodanowej bomby wchodzi: ryż, smażony platan (warzywna odmiana banana), jajko sadzone, kukurydziany placek – arepa, smażone mięso mielone, kolumbijska kiełbaska (chorizo), czerwona fasola, smażony w głębokim tłuszczu boczek i świeże awokado. Wieczorem transfer na nocleg do hotelu w Pereirze.
Powrót do hotelu i nocleg.

Po śniadaniu przejazd do znanego z architektury kolumbijskiego Regionu Kawy, niezwykle malowniczego miasteczka Salento.

Z centralnego placu miasteczka przejazd tradycyjnymi kawowymi Jeep’ami Willys do naturalnej doliny o charakterystycznym klimacie „mglistego lasu” (Valle del Cocora) porośniętej narodowym drzewem Kolumbii – palmą woskową, której wysokość dochodzi do 70 metrów. W programie trekking po mglistym lesie i możliwość obserwowania fauny i flory tego regionu.

Powrót do Salento i lunch w restauracji należącej do żony Burmistrza miasteczka, gdzie kręcony był odcinek polskiej edycji programu „Master Chef”, który nagrywany był w Kolumbii w 2016 roku. Popisowym daniem restauracji jest andyjski, tęczowy pstrąg. Po lunchu czas wolny w miasteczku, które położone jest między monumentalnymi Andami i uważane jest za jedno z najpiękniejszych w andyjskiej części Kolumbii. Jego kolorowe, drewniane balkony, misterne detale i malownicze fasady zapadają̨ na długo w pamięci, a liczne kawiarenki zapraszają̨ do skosztowania filiżanki najlepszej lokalnej kawy i innych kawowych wyrobów: ciasteczek, wypieków, cukierków, likierów, itd. Miłośnicy rękodzieła znajdą na głównej ulicy miasteczka – Calle Real nieprawdopodobną ilość sklepików oferujących produkty lokalnych artystów i rzemieślników.

W godzinach popołudniowych spróbujemy naszych sił w lokalnych sportach, a mianowicie bilardzie i wybuchowej grze w “tejo” w domach gry w miasteczku Salento. Podczas tej zabawy, spróbujemy oczywiście najlepszego, kolumbijskiego piwa “Club Colombia”.

Po śniadaniu przejazd na lotnisko w Pereirze i bezpośredni lot do Cartageny (sugerujemy polaczenie Avianca, 11:43 – 15:10), która uważana jest za najpiękniejsze miasto regionu Karaibów, będące głównym portem przeładunkowym złota w epoce hiszpańskiej Kolonii i centrum handlu niewolnikami. Przejazd na Starówkę, zakwaterowanie w hotelu i czas na odświeżenie się po podróży. Późnym popołudniem przespacerujemy się na mury obronne, skąd przy zimnym mojito, podziwiać będziemy jedne z najpiękniejszych zachodów słońca w mieście. Następnie udamy się na kolację do jednej z restauracji na Starówce.

 

Po śniadaniu przejazd lądowy przez niesamowicie ciekawy geograficznie region Cienaga, przecięty wstęgą rzeki Magdaleny – Mompox.

Mompox to turystyczna perła. Jedno z tych miejsc, które raz odwiedzone wabią urokiem, zaciekawiają tajemnicą i pozwalają przeżyć coś wyjątkowego. Tego punktu na mapie nie wolno pominąć podczas podróży do Kolumbii. 

Samo położenie miasta na największej w całej Ameryce Łacińskiej wyspie na najdłuższej, kolumbijskiej rzece – Magdalenie, która w naturalny sposób na przestrzeni dziesięcioleci zmieniła swój kierunek, jest intrygujące. To właśnie Magdalena, niczym kapryśna kobieta, skazała to wspaniałe, kolonialne miasto, obdarowane cudownym klimatem na osamotnienie i powolną, blisko stuletnią śmierć, trochę tak jak to opisał kolumbijski Nobel – Gabriel Garcia Marquez w swojej powieści „Sto lat samotności”. 

Po przyjeździe do miasta udamy się do centrum miasta, do tzw. Pierwszej Ulicy, tuż nad brzegiem rzeki. To właśnie tutaj znajduje się nasz hotel. Urokliwe, białe domostwa, z przestronnymi patiami, uliczki, po których przebiegają objuczone tropikalnymi owocami osiołki, jakby poszukując dawnego, handlowego szlaku, tak ważnego dla życia Mompox, potęgują wrażenie realizmu magicznego. Po zakwaterowaniu udamy się na spacer uliczkami Mompox, poznamy jego historię i najważniejsze punkty. Udamy się również na cmentarz. Upodobały go sobie gromady kotów, wygrzewających się leniwie na nagrobkach. 

Ale Mompox to znacznie więcej niż historyczne miasteczko. Przekonamy się o tym podczas warsztatów srebrnych filigran, słynnych na cały świat. Tę technikę odkryje przed nami jedna z najbardziej rozpoznawalnych projektantek biżuterii z Mompox – Doris Wamaris. Tego dnia, udamy się na przepyszną kolację do jednej z doskonałych restauracji nad brzegiem rzeki Magdaleny.

Po śniadaniu, udamy się do portu, skąd wypłyniemy w 2-godzinny rejs po rzece Magdalenie i jej rozlewisku. Podziwiać będziemy tropikalną florę, ptaki i zwierzęta regionu. Uda nam się również obejrzeć Mompox z perspektywy promu, który kursował na tej trasie przez dziesięciolecia. Po powrocie – czas wolny na indywidualne odkrywanie Mompox, zakupy i leniwe popołudnie w najpiękniejszym hotelu w mieście.  Kolację tego dnia zjemy na najważniejszym placu miasteczka, tuż przy domu Santiago Nassara – bohatera tej powieści “Kroniki zapowiedzianej śmierci” Marqueza. To wlasnie w tym miejscu powstała kinowa wersja tej historii.

Po śniadaniu przejazd lądowy do Cartageny (5 h) z przystankiem w San Jacinto znanym na kolumbijskiej mapie jako miejsce, gdzie produkowane są najpiękniejsze hamaki. Około południa dotrzemy do Cartageny, która uważana jest za najpiękniejsze miasto regionu Karaibów, będące głównym portem przeładunkowym złota w epoce hiszpańskiej Kolonii i centrum handlu niewolnikami. Przejazd do kolonialnego centrum miasta i lunch w restauracji Montesacro, tuż przy Pałacu Inkwizycji.
Po lunchu zwiedzanie kolonialnego centrum miasta. Cartagena de Indias, słusznie nazywana „Perłą Karaibów”, jest uważana za jedno z najpiękniejszych miast wybrzeża karaibskiego. Podczas jej zwiedzania skupimy się na kolonialnym centrum miasta – Starówce, która otoczona jest wielokilometrowym murem obronnym, będącym równocześnie tarasem widokowym z fantastycznym widokiem na Morze Karaibskie. Spacer rozpoczniemy przy Torre del Reloj (Wieży Zegarowej) – symbolu starego miasta Cartageny i Paseo de los Dulces (Uliczki Słodkości), pojawiającej się w powieści „Miłość w czasach zarazy” Gabriela García Márqueza. To właśnie tutaj, na Plaza de los Coches (Plac Karet) w XVI w. odbywały się największe w tej części świata targi niewolników. Kolejnym punktem spaceru jest plac przy klasztorze San Pedro de Claver, gdzie poznamy historię jezuickiego zakonnika, broniącego praw afrykańskich niewolników, znanego jako „Niewolnik niewolników”. Będziemy mieli również okazję posłuchać o kolumbijskiej Pocahontas, czyli Indiance Catalinie, która pomogła Hiszpanom w pacyfikacji indiańskich plemion, a dziś jest symbolem odbywającego się w Cartagenie co roku międzynarodowego festiwalu kina. W dalszej części spaceru przejdziemy na plac Simona Bolivara, gdzie znajduje się Muzeum Inkwizycji mieszczące się w przepięknym, kolonialnym budynku z charakterystycznym wejściem zbudowanym ze skały koralowej i drewnianymi balkonami. Budynek ten od 1610 r. przez ponad 200 lat pełnił funkcję siedziby hiszpańskiej Inkwizycji. Na Placu Bolivara poznamy też historię ubranych w wielokolorowe kolorowe sukienki, czarnoskórych, sprzedawczyń owoców – Palenqueras, które są najchętniej fotografowanym symbolem miasta. Następnie przejedziemy bryczkami po malowniczych uliczkach Starówki.

Po śniadaniu transfer do portu jachtowego w Cartagenie i rejs na archipelag Wysp Różańcowych („Islas del Rosario”), usytuowany na Oceanie Atlantyckim. 

Archipelag złożony jest z 27 wysp. Niektóre z nich są duże, inne tak malutkie, że zaledwie można na nich stanąć. Zaledwie trzy z nich są własnością państwa. Wyspy Różańcowe to dziewicze plaże z krystalicznie czystą wodą, której kolor w zależności od kąta padania słońca zmienia się od turkusowego po błękitny. Do tego dodać należy delikatny szum karaibskiego morza, tropikalną roślinność, rafy koralowe zamieszkałe przez niezliczone gatunki ryb o wszelkich możliwych rozmiarach, kolorach i formach, jak: nienasycone nigdy graniki (meros), rekiny, delfiny, egzotyczne koniki morskie, romantyczne żółwie, meduzy i kalmary. Dzień relaksu w San Pedro de Majagua na Wyspie Isla Grande. W godzinach popołudniowych powrót motorówką do Cartageny. Transfer do hotelu i czas na przebranie się. Następnie przejdziemy do restauracji Cande, która uważana jest za z najlepszą w mieście, na wykwintną kolację przy karaibskiej muzyce na żywo.

Po śniadaniu czas na relaks w hotelu oraz ostatnie zakupy.  

Przejazd do kolonialnego centrum miasta i lunch w restauracji El Gobernador, należącej do słynnych w Ameryce Południowej chefów kuchni – braci Rausch. Po lunchu transfer na lotnisko i wylot do Europy.

Przylot do Warszawy i zakończenie naszej kolumbijskiej podróży.